گرامی داشت 270 کبوتر خونین بال
عمری پیشمان نبودهاند و عطر تنشان را فراموش کردهایم. اما همینکه خبر آمدنشان بیاید، سرمست میشویم از بوی تنشان، و بوی لباس خاکیشان که امروز بوی بهارنارنج به خود گرفته. بوی نفسشان ـ آن نفسِ بهشتی، که ۲۹ سال با حضرت خورشید دمخور بوده شهر را زیر و رو میکند. شهر به هم میریزد و همه درباره یک عدد صحبت میکنند؛ ۱۷۵.
۱۷۵ غواص و خط شکن، که ۲۹ سال پیش، مردانه، با سکوتی از جنس صبرِ مردانِ مرد، ایستاده بودند. تا آن لحظهی موعود فرابرسد و یکی یکی، با قامتی که خاک هم یارای خم کردن آن را نداشت، از راه برسند. حال و هوایمان را عوض کنند، دستمان را بگیرند و ما را از کوچهپسکوچههای روزمرگی بیرون بکشند، تا قدری در آستانشان نفسی تازه کنیم.
نظرات شما عزیزان: