ارتباط مؤثر با استفاده از تصدیق کننده های کلامی
در هنگام گفت و گو استفاده از دلگرم کنندههای صوتی برای دلگرم کردن منبع به ادامه صحبت و برقراری یک ارتباط کلامی خوب لازم است. اما اگر آنها را با دلگرم کنندههای کلامی درآمیزید، تأثیری دو چندان برجای خواهید گذاشت. ارتباط بصری، حرکت دادن سریع و دقیق چشمها، برگرداندن بدن به طرف او و تکان دادن سر به علامت تأیید، تأثیر بسیار زیادی بر منبع خواهد داشت. اما وقتی قدرت اصوات و کلام مؤثر را نیز به آنها اضافه کنید. تبدیل به یک هم صحبت خوش بیان و کاملاً دوست داشتنی میشوید.
اولین نوع دلگرم کنندههای کلامی شامل واژهها و عباراتی بیطرفانه است. به این دلیل آنها را بیطرفانه میگویند که لزوماً به این معنا نیستند که شما با آنچه طرف مقابل میگوید، موافق هستید. واژهها و عباراتی همچون « میفهمم»، «متوجهام»، «واقعاً»، « عجب»، « بسیار خوب» یا « پس این طور» به منبع اطمینان میدهد که شما به حرفهایش گوش میدهید و حواستان جای دیگر نیست. اما در عین حال موضع بیطرفی را برگزیدهاید و از واژهها و عبارات بیطرفانه، به عنوان دلگرم کنندههای مؤدبانه طی صحبت استفاده میکنید. اما وقتی میخواهید موافقت خود را با آنچه منبع بیان میکند نشان دهید، از واژهها و عباراتی همچون:«بله، حق با شماست» یا «با شما کاملاً موافقم» یا « شما درست به هدف زدید» استفاده کنید. با گفتن چنین جملاتی، شما حرفهای منبع را تأیید میکنید. اما قبل از استفاده از این واژهها باید مطمئن باشید که با آنچه منبع میگوید، موافق هستید. به هنگام اظهار نظر درباره صحبتهای منبع، چه زمانی که از واژههای بیطرفانه استفاده میکنید یا موافقت خود را نشان میدهید، باید لحن صدای شما نیز این معنا را تأیید کند. آیا تا به حال اتفاق افتاده چیزی گفته باشید که باعث عصبانی شدن طرف مقابل شود- او برداشت نامناسبی از حرفتان کرده باشد- و شما برای توجیه کردن او و بیگناه نشان دادن خود، گفته باشید:« منظور من این نبود. میخواستم بگویم..» معمولاً در این طور مواقع، طرف مقابل به شما میگوید:« منظور شما این نبود، لحن کلام شما جور دیگری بود و باعث شد من برداشت دیگری داشته باشم». دقت کنید که لحن کلام حتی اگر با یک «آره» گفتن باشد میتواند معناهای مختلفی را به شنونده، منتقل نماید.
نظرات شما عزیزان: